می دود مرکز همان سر بر خط پرگار ما

از ادب پروردگان ِ یاد تمکین تو ایم،

 موی چینی می فروشد ناله

در کهسار ما

ذره ایم از خجلت سامان موهومی مپرس

اندک هرچیز

دارد خنده بر بسیار ما

همچو عکس آب تشویش از بنای ما نرفت

مرتعش بوده است

گویی پنجه معمار ما

از اینجا بشنوید

از اینجا بخوانید