بیدل کسی به معنی لفظم نبــرد پی
تقدیر شهره ام به زبانهای لال کرد
سه سال پیش دو دوره دیوان بیدل چاپ کابل خریدیم، از طریق واسطه ای به
دستمان رسید. سالم و با شیرازه استوار. کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
فقط دو نسخه از چاپ کابل (دپوهنی مطبعه 1342) را داشت که با هر ورق
زدن برگی از کتاب پر پر می شد. دو سه شب قبل از آغاز غربت- نشینی،
سید مهدی اسکن شده غزلیات را بهم داد، که از همین تریبون مراتب تشکرم
را خدمتش اعلام میکنم.
نسخه تصحیح شده توسط استاد خلیلی به زعم اهل فن معتبر ترین نسخه
موجود است. حروف چینی اش به نحوی است که زحمت خواندن ابیات راافزون
می کند اما می شود زود به پاشیدگی عبارات انس گرفت.
بخش غزلیات این نسخه را برای دانلود در اختیار دوستان می گذارم، به
این علت که حیف است چشم و گوش به نسخه های پر عیب بازار بدهند. در
نسخه های بازار به وضوح می توان دید که دوستان بعضی کلملات را "حدس"
زده اند و نیابتاً درون غزل چپانده اند.
بد نیست نگاهی هم به نقدی که محمد کاظم کاظمی بر تصحیح عباسی و
بهداروند نوشته اند بیندازید. می توانید این نسخه را در اختیار دیگر
دوستانتان هم قرار دهید.
سپاس و باز هم سپاس
پاسخحذف