من و آن فتنه بالایی که عالم زیر دست استش*

 از شاهکارهای بیدل است این غزل


* اگر چرخ است : خاک استش

وگر طوباست: پست استش

به اوضاع ِ جنون زان زلف ِ بی پروا

نیم غافل که در تسخیر ِ دل، هر مو، دوعالم بند و بست استش

پر ِ طاووس یعنی :

گرد ِ ناز- اندوده ای دارم که در هر ذره

رنگ ِ چشمکی زان چشم مست استش

شکست استش

شکست استش

شکست استش

شکست استش



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر